Nijerya'da Hayat

Boğazıma düşkün bir insan olmasam da, farklı tatları denemek için aylar öncesinden hayaller kurmuştum. Okuduğum kitaplarda defalarca geçen, festivalleri dahi düzenlenen yam kök bitkisini yemek için sabırsızlanıyordum. Tatlı patates, papaya, passion fruit, garden egg, guava ve daha nice farklı lezzete odaklanırken, alışık olduğumuz sebze ve meyvelerin sayıca azlığı ve pahalılığı halen alışamadığım bir nokta. Abuja'da aradığınız bir çok şey var, alıştığınız formda ve fiyatta olmasa da buluyorsunuz. Onların yanı sıra da yepyeni lezzetleri görüp tanıma fırsatı elde ediyorsunuz.  Buğday unundan çok daha popüler olan un türlerini görüyorum raflarda. Şimdilik pirinç unu ve plantain(iri bir muz mu desem ki?) ununu denedim, krepleri gayet lezzetli oldu ama benden başka kimse yemiyor neden ki😕 Etin bizdeki kadar pahalı olduğu çok az ülke var sanırım. Bir kilo üzüm ile bir kilo etin fiyatı aynı, yada iki kilo pirinç ile diyeyim. Etin lezzeti güzel, ancak uzun süre haşlamak gerekiyor, zira...

Nasıl becerdim bilmiyorum ama bu başlık altında daha önce yazdığım yazıyı geri alınamaz bir şekilde sildim. Hayırlısı diyerek yeniden başlıyorum. İnsanın şimdiye ait cevaplar vermesi ne kadar da zordur. Geçmişe bakmak, başarıları ve güzel anları hatırlamak doğamız gereği kolay gelir bize. Geleceğe dair planlar yapmak da heyecan ve umut vericidir. Ama bugünü anlatmak, tanımlamak henüz bitmemiş bir yapbozun tamamlanmamış parçalarını bulup çıkarmak kadar meşakkatlidir.  Her ne kadar günlerimi dolu dolu geçirdiğimi, farklı meşgaleler edinerek zihnimi zenginleştirdiğimi düşünsem de, insanlara somut bir şeyler sunamamanın sancısından olsa gerek "Ne yapıyorsun, günlerin nasıl geçiyor?" sorusu bende hep gergin izler bırakmıştır. Sanki haftalık bir rapor sunmaktaymışımcasına, sanki gittiğim ülkeye ilk adım basan Türk benmişimcesine kendimi yoran, yıpratan bir ruh halim olmuştu ilk zamanlar. Üçüncü ülke Nijerya'da bu ruh halinden sıyrıldığımı neşeyle söyleyebilirim.  ...

Nijerya serüvenim, 1,5 yıl süren Bosna Hersek ve hemen ardından 2 yıl süren Gürcistan deneyimlerimden bir hayli farklı başladı. Gürcistan’dan sonra rotayı İstanbul’a çevirdik, yeniden ailelerimizin, dostlarımızın arasında olmanın, Trakya peynirlerinin, yeşil çizik zeytinlerin, sucukların, böreklerin ve ülkemize dair özlediğimiz birçok şeyin tadını çıkardık. Lakin gönlümüz hep yurdumuzun dışında tecrübeler biriktirmekten, farklı coğrafyaları tanıyıp tanıtmaktan, vatanımıza farklı diyarlarda hizmet edebilmenin gururunu yaşamaktan yanaydı. Eşim  göreve başladığında hangi ülkede görevlendirileceğini heyecanla beklerken, içimizden bir ses bu defa Afrika’yı tanıyacağız diyordu. Yanılmamıştık, Nijerya'ya atanmıştı.  Heyecanım ve merakım öyle büyüktü ki, zaten Afrika ihtimali kalbimde yeşerince okumaya başladığım Afrika temalı kitaplara, Nijeryalı yazarların kitaplarını ekledim aceleyle. Asuman Kalufya ’nın genelde Afrika’yı özelde ise Tanzanya’yı anlattığı kitabı Afri...